WAJIB SHADAQAH TUMRAP SABEN MUSLIM

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ, . أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ, الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبِيْنُ, وَأَشْهَدُ أَنَّ مٌحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ, صَادِقُ الْوَعْدِ اْلأَمِيْنُ. اَللَّهُمَّ صَلِّيْ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ, وَعَلَى آلِهِ وَأَصْحَابِهِ أَجْمَعِيْنَ. أَمَّا بَعْدُ, فَيَا عِبَادَ اللهِ, أُصِيْكُمْ وَإِيَّايَ بِتَقْوَى اللهِ حَقَّ تُقَاتِهِ, لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ.  قَالَ اللهُ تَعَالَى فِيْ الْقُرْآنِ الْكَرِيْمِ: يَا أَيُّهاَ الَّذِيْنَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوْتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُمْ مُّسْلِمُوْنَ.

Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Hamiwiti khutbah Jum’ah ing dinten punika, kula ngajak dhumateng diri pribadi kula piyambak lan ugi dhumateng jama’ah Jum’ah, sumangga kula dhèrèkaken sesarengan tansah syukur dhateng sadaya nikmat lan rahmat ingkang tansah dipunparingaken Allah Subhanahu wa Ta’ala dhumateng kita.

Salajengipun,  sumangga kita ginakaken nikmat punika kanthi cara nambah ketaqwaan kita dhumateng Allah Subhanahu wa Ta’ala, hanindakaken sadaya dhawuhipun Allah Subhanahu wa Ta’ala kanthi ikhlas lan hanebihi sadaya awisanipun Allah Subhanahu wa Ta’ala kanthi sabar.

Shalawat lan salam mugi tansah kaparingaken dhumateng Junjungan kita Rasulullah  Muhammad shalallahu ‘alaihi  wa sallam ingkang sampun  maringi tuladha panggesangan punika dhumateng kita.

Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Rasulullah shalallahu ‘alaihi  wa sallam ngendika, bilih shadaqah punika mujudaken kuwajiban saben-saben tiyang Islam  jumbuh kaliyan kekiyatanipun. Kados dhawuh pangandikanipun makaten:

عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ صَدَقَةٌ, قَالُوْا: فَإِنْ لَمْ يَجِدْ؟, قَالَ: فَيَعْمَلُ بِيَدَيْهِ فَيَنْفَعُ نَفْسَهُ وَيَتَصَدَّقُ, قَالوُا: فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ اَوْ لَمْ يَفْعَلْ؟, قَالَ: فَيُعِيْنُ ذَا الْحَاجَةِ الْمَلْهُوْفِ,

قَالُوْا: فَإِنْ لَمْ يَفْعَلْ؟, قَالَ: (فَيُمْسِكُ عَنِ السَّرِّ فَإِنَّهُ لَهُ صَدَقَةٌ). (رواه أحمد والبخارى ومسلم والنسائ عن ابى موسى الاشعرى ر-ض).

“Saben-saben Muslim wajib shadaqah, para shahabat banjur mundhut pirsa marang Kanjeng Nabi shalallahu ‘alaihi  wa sallam: “Kados pundi Kanjeng Nabi manawi boten gadhah ingkang dipunshadaqahaken?. Nabi shalallahu ‘alaihi  wa sallam dhawuh: “Prayoga yambut gawé nganti dhèwèké cukup kabutuhané dhéwé lan bisa shadaqah”. Para shahabat mundhut pira manèh: “Manawi boten saged nyambut damel kados pundi?. Nabi shalallahu ‘alaihi  wa sallam dhawuh: “Prayoga dhèwèké awèh pitulungan marang wong kang butuhaké pitulungan”. Para shahabat mundhut pirsa manèh: “Manawi boten saged ugi kados pundi Nabi”. Nabi shalallahu ‘alaihi  wa sallam dhawuh: “Prayoga dhèwèké ngongkon wong liya tumindak becik”. Para shahabat mundhut pirsa manèh: “Manawi amar ma’ruf kémawon boten saged kados pundi Kanjeng Nabi?. Nabi shalallahu ‘alaihi  wa sallam dhawuh: “Prayoga dhèwèké nyegah awake tumindak ala, mangka satemené nyegah tumindak ala kuwi minangka shadaqah”. (HR. Ahmad, Bukhari, Muslim, lan An-Nasa’i saking Abu Musa al-Asy’ari).

Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Kanthi hadits kasebat, nedahaken bilih shadaqah punika boten mutlak namung kanggé tiyang ingkang sugih bandha kémawon, hananging saged ugi dipuntindakaken sinten kémawon jumbuh kaliyan kekiyatanipun. Nabi shalallahu ‘alaihi  wa sallam kanthi sabar paring katerangan dhumateng para shahabat lan mesthinipun ugi dhumateng kita, bilih shadaqah punika:

o   Manawi boten kagungan bandha, prayogi nyambut damel kanggé hanyekapi kabetahanipun piyambak, lan sanèsipun dipun-ginakaken kanggé shadaqah,

o   Manawi kanthi bandha boten saged, pramila shadaqah kanthi tenaga dhateng tiyang ingkang hambetahaken,

o   Manawi kanthi tenaga boten saged ugi, pramila shadaqah kanthi lisanipun arupi “amar makruf nahi mungkar”; ngajak tiyang sanès nindakaken kesahénan lan nyegah tiyang saking tumindak awon,

o   Manawi boten saged ugi, pramila misah tiyang ingkang nembé pasulayan kanthi adil kalebet ugi shadaqah,

o   Maringi pitulungan dhumateng tiyang badhé nitih titihan utawi kendharaan lan ngangkat barangipun tiyang sanès dhateng kendharaan ugi kalebet shadaqah,

o   Ngucapaken kalimah “THAYYIBAH” inggih kalebet ugi shadaqah,

o   Lampahipun satunggalipun tiyang dhateng masjid saperlu hanindakaken shalat jama’ah inggih kalebet shadaqah,

o   Nyingkiraken samukawis barang ingkang ngalangi lan ngganggu ing margi, inggih kalebet ugi shadaqah.

Kanthi hadits kasebat,  sampun terwaca lan tingkas Rasulullah shalallahu ‘alaihi  wa sallam maringi piwucal arti lan makna shadaqah, sahingga mokal manawi wonten tiyang ingkang boten hanggadhahi kuwajiban shadaqah. Sadaya tiyang Islam hanggadhahi kuwajiban shadaqah miturut kekiyatanipun piyambak-piyambak.

Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Shadaqah ingkang dipunparingaken dhumateng sinten kémawon punika mujudaken kesahénan ingkang wonten ganjaranipun, hananging shadaqah kanggé sanak kulawarga hanggadhahi kesahénan ingkang linangkung katimbang shadaqah dhumateng salintunipun kulawarga. Sanajan makaten manawi kasinungan rizki ingkang langkung kathah ampun ngantos mandheg wonten ing kulawarga kémawon, hananging tiyang sanès prayogi dipun-gatosaken ugi.

Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Islam anggènipun majibaken shadaqah boten maringi kalonggaran tumrapipun tiyang wegah-wegahan nyambut damel, hangentosi shadaqahipun tiyang ingkang badhé maringi, hananging agami Islam paring piwucal dhumateng umatipun supados nyambut damel ingkang sregep, pados rizki kanggé hanyekapi kabetahanipun ngagesang, lan boten remen dhateng tiyang ingkang pandamelanipun namung njagakaken peparingipun tiyang sanès.

Awit saking punika, tiyang ingkang pantes hanggadhahi hak nampi shadaqah punika tiyang ingkang pancèn leres-leres hambetahaken pitulungan, jalaran usahanipun boten hanyekapi kabetahanipun. Islam ugi paring piwucal bilih tiyang ingkang kiyat nyambut damel boten hanggadhahi hak nampi shadaqah.

Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Shadaqah kanthi bandha punika saged handhatengaken kabagyan ing alam donya lan ing alam akhirat. Kabagyan ing donya arupi gantosipun rizki ingkang langkung ageng, kados ingkang dipunjanjèkaken Allah Subhanahu wa Ta’ala wonten ing Al-Qur’an surat Saba’ [34]: ayat 39:

قُلْ إِنَّ رَبِّيْ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَآءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَهُ, وَمَآ أَنْفَقْتُمْ مِنْ شَيْءٍ فَهُوَ يُخْلِفُهُ, وَهُوَ خَيْرٌ الرَّازِقِيْنَ.

“Dhawuha sira (Muhammad): “Sejatiné Gustiku anjembaraké rezeki tumrap sapa wahé kang kakersakaké ing antarané kawula-kawulané lan angrupekaké tumrap (sapa wahé kang dikersakaké)”. Lan bandha apa wahé kang sira blanjakaké, mula Allah bakal angganti bandha (mahu) lan Panjenengané iku sebagus-bagusé kang maringi rezeki”. (QS. Saba’ [34]:39).

Satunggalipun hadits ingkang nunggal makna saking Abu Hurairah ra., bilih Rasulullah shalallahu ‘alaihi  wa sallam paring piwucal makaten:

مَا مِنْ يَوْمٍ يُصْبِحُ الْعِبَادُ فِيْهِ اِلاَّ مَلَكَانِ يَنْرِلاَنِ فَيَقُوْلُ اَحَدُهُمَا: اللهُمَّ اَعْطِ مُنْفِقًا, وَيَقُوْلُ الْاخَرُ اللهُمَّ اَعْطِ مُمْسِكًا تَلَفَ.

Tegesipun: “Saben-saben ésuk ana Malaikat loro kang tumurun ing langit donya padha ndonga nyenyuwun marang Allah, kang siji ndonga: “Ya Allah, mugi kersa Paduka paring gantos dhumateng tiyang ingkang kersa blanjakaken bandhanipun”. Malaikat sijiné ndonga: “Ya Allah, mugi kersa Paduka maringi karisakan dhateng tiyang ingkang boten purun blanjakaken mbandhanipun”. (HR. Bukhari Muslim).

Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Kajawi kabagyan kadonyan ingkang sifatipun materi, shadaqah punika saged dhatengaken kabagyan ingkang sifatipun maknawi, kados ingkang dipun-ngendikaken Rasulullah shalallahu ‘alaihi  wa sallam riwayat Turmudzi saking Mu’az bin Jabal ra:

... وَالصَّدَقَةُ تُظْفِىءُ الْخَطِيْئَةَ كَمَا يُطْفِىءُ الْمَاءُ النَّارِ.

“Lan shadaqah iku bisa ngilangi kesalahan kaya banyu bisa matèni geni”.

Wonten ing hadits sanès Rasulullah shalallahu ‘alaihi  wa sallam ngendika:

اِتَّمُوْا النَّارَ وَلَوْ بِشِقِّ تَمْرَةٍ.

“Jaganen awakmu saka uruping geni neraka, sanajan hamung kanthi shadaqah sepotong tamar”.

Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Kanthi keterangan kasebat kintenipun sampun cetha lan gamblang, bilih shadaqah punika dados kewajibanipun saben-saben tiyang Islam jumbuh kaliyan kekiyatanipun. Manawi boten lumantar bandhanipun, inggih lumantar tenaganipun. Amar makruf nahi mungkar kalebet shadaqah. Nyingkiraken barang ing margi ingkang ngganggu tiyang ingkang badhé mlampah kalebet shadaqah. Maos kalimat Thayyibah kalebet shadaqah, lan sapanunggalanipun ingkang mesthi boten kedah arupi bandha.

Allah subhanahu wa Ta’ala badhé maringi piwales ingkang langkung kathah lan langkung sahé arupi kesahénan ingkang sifatipun kadonyan lan sifatipun kaakhiratan, katimbang ingkang dipunblanjakaken.

Mugi-mugi Allah subhanahu wa Ta’ala tansah maringi taufiq lan hidayah dhumateng kita, sahingga kita saged ngedalaken shadaqah kanthi ènthèng.

Amin Yaa Rabbal ‘Alamin.

بَارَكَ اللهُ لِيْ وَلَكُمْ فِيْ الْقُرْآنِ الْعَظِيْمِ, وَنَفَعَنِيْ وَإِيَّاكُمْ بِمَا فِيْهِ مِنَ اْلآيَاتِ

 وَالذِّكْرِ الْحَكِيْمِ, وَتَقَبَّلَ مِنِّيْ وَمِنْكُمْ تِلاَوَتَهُ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ.

-=(hms, 310117, 08.44)=-

CARA NANGGULANGI PACOBÈN SAKIT

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِيْنُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ, وَنَعُوْذُ بِاللهِ مِنْ شُرُوْرِ اَنْفُسِنَا وَسَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا, مَنْ يَهْدِ اللهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ, وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ. أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ, وَأَشْهَدُ َأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ.  اَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى اَلِهِ وَأَصْحابِهِ وَمَنْ وَالاَهُ, وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإحْسَانٍ اِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.

 يَآَيُّهَا الَّذِيْنَ أَمَنُوْا اتَّقُوْا اللهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوْتُنَّ إِلاَّ وَأَنْتُمْ مُسْلِمُوْن. يَآيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوْا رَبَّكُمُ الَّذِيْ خَلَقَكُمْ مِّنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيْرًا وَنِسَآءً وَاتَّقُوْا اللهَ الَّذِيْ تَسَآءَلُوْنَ بِهِ وَاْلأَرْحَامَ إِنَّ اللهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيْبًا.

يَآيُّهَا الَّذِيْنَ ءَامَنُوْا اتَّقُوْأ اللهَ وَقُوْلُوْا قَوْلاً سَدِيْدًا, يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْلَكُمْ ذُنُوْبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللهَ وَرَسُوُلَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيْمًا.

فَإِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيْثِ كِتَابُ اللهِ وَخَيْرَ الْهَدْيِ هَدْيُ مُحَمَّدٍ صَلَى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَشَرَّ اْلأُمُوْرِ مُحْدَثَاتُهَا وَكُلُّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ وَكُلُّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَكُلُّ ضَلاَلَةٍ فِيْ النَّارِ.

Hadirin  Jama’ah Jum’ah ingkang tansah dipunmulyakaken Allah Subhanahu wa Ta’ala,

Sumangga kula dhèrèkaken sesarengan ngaturaken puji lan syukur dhumateng ngarsanipun Allah Subhanahu wa Ta’ala ingkang sampun maringi nikmat lan rahmat dhumateng kita sadaya, sahingga ing wekdal punika kita  saged kempal manunggal wonten ing  Baitullah punika  kanggé nindakaken shalat Jum’ah kanthi Jama’ah.

Kalebet wujud syukur kita dhumateng Allah Subhanahu wa Ta’ala punika sumangga kita nambahi kualitas iman lan taqwa kita dhumateng Allah Subhanahu wa Ta’ala kanthi taqwa ingkang saleres-leresipun wonten ing sadhéngah papan lan kawontenan punapa kémawon.

Salajengipun sumangga kita handedonga dhumateng Allah Subhanahu wa Ta’ala., mugi-mugi shalawat lan salam tansah dipunparingaken  dhumateng junjungan kita Nabi agung Muhammad saw. ingkang sadaya tindak tanduk budi pakartinipun dados tuladha tumrap panggesangan kita.

Hadirin  Jama’ah Jum’ah ingkang tansah dipunmulyakaken Allah Subhanahu wa Ta’ala,

Sakit, musibah, lan pacobèn panggesangan sanèsipun punika mujudaken satunggalipun perkawis ingkang mesthi lan boten saged éndho, ugi boten saged dipunsingkiri. Saben-saben tiyang kathah-kathahipun sampun naté ngraosaken gerah utawi sakit, sahé punika sakit ingkang awrat ugi sakit ingkang ènthèng, sakit jiwa lan sakit raganipun.

Bala’ utawi pacobèn ingkang awujud sakit punika kedah dipunfahami minangka “peparingipun” Allah Subhanahu wa Ta’ala ingkang kedah dipunsyukuri, kedah dipuntampi kanthi rena, manah ingkang longgar, lan kedah pinter mendhet hikmahipun.

Bala’ ingkang dipunparingaken Allah Subhanahu wa Ta’ala punika èstunipun mujudaken “lahan subur” kanggé investasi akhirat.

Hadirin  Jama’ah Jum’ah ingkang tansah dipunmulyakaken Allah Subhanahu wa Ta’ala,

Kanggé ngadhepi raos sakit, sahé sakit raga utawi sakit jiwa punika saged lumantar ngageng-agengaken kapitadosan ingkang wetah dhumateng Dzat ingkang Maha Kuwaos inggih Allah Subhanahu wa Ta’ala.  Cara kanggé ngadhepi raos sakit punika ing antawisipun inggih punika:

1)      Arikala kita dipuncobi Allah Subhanahu wa Ta’ala arupi sakit, prayogi kita tampi kanthi manah ingkang sabar, ampun ngantos hanggadhahi raos nelangsa, susah lan gelisah.

2)      Prayogi kita syukur dhateng Allah Subhanahu wa Ta’ala, jalaran raos sakit punika saged handadosaken dhetik-dhetik umur kita sami lan selaras kaliyan jam-jam kanggé ngibadah.

3)      Bilih tujuan tiyang gesang wonten ing alam donya punika kanggé ngibadah lan boten kanggé seneng-seneng. Awit saking punika arikala kita nandhang sakit prayogi kita dadosaken pawitan kanggé mawas dhiri tepasalira hangeningaken penggalih saha nentremaken manah.

4)      Kita mesthi kedah hanggadhahi kapitadosan ingkang gumathok bilih kita punika kagunganipun Allah Subhanahu wa Ta’ala lan badhé wangsul dhumateng Panjenenganipun.

إنا لله وإنا إليه راجعون.

Arikala kita dipuncobi sakit, prayogi kita pasrahaken dhumateng Allah Subhanahu wa Ta’ala kanthi legawa, manah ingkang longgar, lan boten perlu nalangsa.

5)      Prayogi kita mangertosi bilih sakit ingkang dipunparingaken Allah Subhanahu wa Ta’ala punika èstunipun mujudaken anugerah lan kamirahanipun Allah Subhanahu wa Ta’ala. Malah kapara ngagengaken kapitadosan kita bilih manawi Allah Subhanahu wa Ta’ala badhé ngersakaken kesahènan dhumateng satunggalipun tiyang punika Allah Subhanahu wa Ta’ala kepareng maringi pacobèn.

Hadirin  Jama’ah Jum’ah ingkang tansah dipunmulyakaken Allah Subhanahu wa Ta’ala,

Ingkang salajengipun sumangga kita gatosaken dhawuhipun Allah Subhanahu wa Ta’ala wonten ing Al-Qur’an surat Al-Baqarah [2] ayat 155, ingkang nedahaken bilih Allah Subhanahu wa Ta’ala mesthi badhe maringi pacobèn dhumateng kawulanipun:

وَلَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَالْجُوْعِ وَنَقْصٍ مِنَ الْاَمْوَالِ وَالْاَنْفُسِ وَالثَّمَرَاتِ, وَبَشِّرِ الصَّابِرِيْنَ.

Tegesipun: “Lan Ingsun mesthi bakal nguji sira kabèh kelawan rasa wedi, luwé, kekurangan bandha, tenaga lan wo-wohan. Lan mbebungaha sira marang wong-wong kang padha sabar”. (QS. Al-Baqarah [2]:155).

Makaten, pawartos ingkang dipunparingaken dhumateng kita, bilih Allah Subhanahu wa Ta’ala mesthi badhé maringi pacoben dhumateng kita.

Lan makaten ugi sawatawis cara kita ngadhepi pacobèn mliginipun arikala kita nandhang sakit. Parayogi kita kanthèni kanthi raos sabar, manah ingkang longgar, saha ngageng-agengaken penggalih dhumateng manfaatipun sakit. Manawi Allah Subhanahu wa Ta’ala maringi pacobèn dhateng kawula-Nipun punika mesthi badhé maringi kesahénan ingkang langkung sahé tumrap kawula-Nipun. Awit saking punika prayogi kita nambahi pasinahon, kita pados hikmah saha rahasianipun Allah Subhanahu wa Ta’ala maringi pacobèn dhumateng kita.

أَقُوْلُ قَوْلِيْ هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ الْعَظِيْمَ, لِيْ وَلَكُمْ وَلِسَائِرِ الْمُسْلِمِيْنَ وَالْمُسْلِمَاتِ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ فَاسْتَغْفِرُوْهُ, إِنَّهُ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.

-=(hms, 290317, 07.21)=-