PUNGKASANIPUN TIYANG BOTEN PURUN DAKWAH

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِيْنُهُ وَنَسْتَغْفِرُهُ, وَنَعُوْذُ بِاللهِ مِنْ شُرُوْرِ اَنْفُسِنَا وَسَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا, مَنْ يَهْدِ اللهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ, وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ. أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ, وَأَشْهَدُ َأَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ.  اَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى اَلِهِ وَأَصْحابِهِ وَمَنْ وَالاَهُ, وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإحْسَانٍ اِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ. يَآَيُّهَا الَّذِيْنَ أَمَنُوْا اتَّقُوْا اللهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوْتُنَّ إِلاَّ وَأَنْتُمْ مُسْلِمُوْن. يَآيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوْا رَبَّكُمُ الَّذِيْ خَلَقَكُمْ مِّنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيْرًا وَنِسَآءً وَاتَّقُوْا اللهَ الَّذِيْ تَسَآءَلُوْنَ بِهِ وَاْلأَرْحَامَ إِنَّ اللهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيْبًا. يَآيُّهَا الَّذِيْنَ ءَامَنُوْا اتَّقُوْأ اللهَ وَقُوْلُوْا قَوْلاً سَدِيْدًا, يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْلَكُمْ ذُنُوْبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللهَ وَرَسُوُلَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيْمًا.

فَإِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيْثِ كِتَابُ اللهِ وَخَيْرَ الْهَدْيِ هَدْيُ مُحَمَّدٍ صَلَى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَشَرَّ اْلأُمُوْرِ مُحْدَثَاتُهَا وَكُلُّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ وَكُلُّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَكُلُّ ضَلاَلَةٍ فِيْ النَّارِ.

Hadirin Jama’ah Jum’ah rahimakumullah,

Sadaya puji namung kagunganipun Allah subhanahu wa Ta’ala piyambak. Inggih Allah punika Dzat ingkang nguwaosi sadaya alam. Inggih Allah punika Dzat ingkang Maha Welas lan Maha Asih. Ingkang maringi rizki dhumateng tiyang ingkang sami ngabekti, paring sandhang (wastra) lan pangan (boga) dhumateng tiyang ingkang tansah ngumawula.

Sumangga kita hambudidaya nambahi iman lan taqwa kita dhumateng Allah Subhanahu wa Ta’ala wonten ing sadhéngah papan pundi kémawon lan wekdal punapa kémawon, mugi-mugi gesang kita tansah pinaringan karaharjan ing alam donya lan alam akhirat.

Shalawat lan salam mugi tansah dipunparingaken dhumateng junjungan kita, panutan kita, nabi lan rasul pungkasan; Muhammad shalallahu ‘alaihi wa salam, sumrambah dhumateng para kulawarga, shahabat, lan para tiyang ingkang tansah manut lan mituhu dhumateng panjenenganipun. Amin.

Hadirin jama’ah Jum’ah rahimakumullah,

Dakwah amar ma’ruf nahi  mungkar punika pancèn dados kewajibanipun dhateng saben-saben tiyang Islam. Ngajak tumindak sahé lan ngémutaken supados nilar tumindak awon, nyuwijèkaken lan boten nyekuthokaken Allah SwT., saha nindakaken sedaya syari’atipun Allah SwT. amrih pikantuk rahmatipun Allah SwT.

Manawi dakwah kasebat dipuntilar sampun mesthi kémawon tujuan dakwah ingkang luhur lan mulya punika boten badhé kawujud. Lajeng manawi makaten temtu badhé tuwuh kemusyrikan lantaran tauhidipun cacat lan boten leres. Manawi ketauhidan dhumateng Allah SwT. boten wonten utawi wonten hananging boten leres, temtu boten wonten ugi hukum Allah SwT.. Manawi tiyang punika gesang kanthi hukum Jahiliyah, pramila sanès rahmat Allah SwT. ingkang badhé dipunpanggihi, hananging laknat ingkang badhé dipunsandhang, ingkang wujud karisakan, kejahatan lan sapanunggalanipun.

Kejahatan lan karisakan punika boten namung khusus tumama lan kasandhang dhateng tiyang dhalim kémawon, nanging badhé kasandhang dhateng sadaya tiyang, kalebet tiyang Islam. Malah badhé kalampahan ugi kita badhé kapimpin déning tiyang ingkang awon akhlaqipun, lajeng kawontenan masyarakat badhé morak-marik boten wonten juntrungipun. Pungkasanipun badhé gesang nalangsa lan sangsara. Kanthi punika temtu kita minangka tiyang Islam ingkang nggadhahi iman boten rila lan lega ningali kawontenan kasebat.

Awit saking punika poma dipoma kita sampun ngantos nilaraken dakwah. Pepémutipun Allah SwT. gegayutan kaliyan tiyang ingkang boten kersa dakwah kasebat wonten ing Al-Qur’an surat Al-Baqarah [2]: 174;

إِنَّ الَّذِينَ يَكْتُمُونَ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ الْكِتَابِ وَيَشْتَرُونَ بِهِ ثَمَنًا قَلِيلًا ۙ أُولَٰئِكَ مَا يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ إِلَّا النَّارَ وَلَا يُكَلِّمُهُمُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَلَا يُزَكِّيهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

“Sanyata wong kang padha ngumpetaké barang kang wus diturunaké Allah yaiku Al-Kitab, lan padha ngedol barang iku sarana rega kang sethithik, mangka dhèwèké ora padha mangan nglebokaké ing wetengé, kajaba mung geni; lan bésuk ing dina Qiyamat Allah ora kersa ngresikaké wong mau, lan bakal padha kapatrapan siksa kang nglarani banget.” (QS. Al-Baqarah [2]: 174).

Hadirin jama’ah Jum’ah rahimakumullah,

Tiyang Islam ingkang nilar Dakwah punika sami ugi piyambakipun mirsani tiyang sanès tumindak lepat, lan supé, hananging lajeng boten kersa ngémutaken lan ngleresaken saha paring pangertosan. Ingkang  makaten tiyang sanès lajeng gesang boten sumerep paugeran (syari’at) Islam, tumindak lan angen-angenipun tansah lepat lan nalingsir saking Islam. Salajengipun panggesanganipun tiyang bandhé gesang rekaos, nalangsa lan ina wiwit ing donya lan akhirat.

Hanaging manawi tiyang punika tansah iman lan taqwa dhumateng Allah SwT., badhé gesang sinandhing kaliyan berkahipun Allah SwT.

Berkahipun Allah saking langit lan bumi badhé kaparingaken dhateng tiyang ingkang iman lan taqwa dhumateng Panjenenganipun. Kados dhawuipun Allah SwT. wonten ing Al-Qur’an surat Al-A’raf [7]: 96), makaten:

وَلَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَىٰ آمَنُوا وَاتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِنَ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ وَلَٰكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ

“Mangka saupama wong-wong penduduking Negara mau padha gelem iman lan taqwa ing Allah, sayekti dhèwèké Ingsun bukakaké berkah saka ing langit lan bumi, ananging bareng dhèwèké malah padha anggorohaké. Ingsun banjur matrapi paukuman marang wong-wong mau, sabab saka tingkah lakuné kang wus padha ditindakaké”. (QS. Al-A’raf  [7]:96).

Hadirin jama’ah Jum’ah rahimakumullah,

Allah SwT. sampun dadosaken dakwah minangka solusi kanggé ngentasaken sadaya perkawising umnat. Manawi kémawon kita kersa sinau lan kersa maos sejarah wonten ing Al-Qur’an, pramila sapérangan ageng wosing carita awujud kisah-kisah dakwah lan kados pundi anggènipun para Nabi lan Rasul nindakaken dakwah. Awit saking punika, tiyang kedah kersa mikul tugas dakwah kados déné para shahabat Nabi saw. nindakaken dakwah.

Dakwah punika kedah dipuntindakaken kanthi wicaksana, lan kanthi paring tuladha ingkang sahé amrih dakwah kasebat saged kasembadan kanthi sahé. Allah SwT. suka paring pitedah amrih dakwah saged kasembadan jumbuh kaliyan tujuwanipun, inggih punika:

ادْعُ إِلَىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ ۖ وَجَادِلْهُمْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِيلِهِ ۖ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِينَ

“Sira ngajaka marang agamané Pangéranira (dakwah Islamiyah) kalawan kawicaksanan, lan pitutur kang becik, lan sira mangsulana wong-wong kang ambantah ing sira nganggo alesan kang becik. Satemené Pangéranira iku luwih Ngawuningani marang wong-wong kang olèh pituduh”. (QS. An-Nahl [16]: 125).

Kita saged gambaraken manawi dakwah boten katindakaken, mesthi ing donya badhé tuwuh kebak kemungkaran, kekacauan, lan kanisthan. Na’udzu billahi min dzalik.

أَقُوْلُ قَوْلِيْ هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ الْعَظِيْمَ, لِيْ وَلَكُمْ وَلِسَائِرِ الْمُسْلِمِيْنَ وَالْمُسْلِمَاتِ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ فَاسْتَغْفِرُوْهُ, إِنَّهُ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.

-=(hms,141217, 10.56)=-

DAKWAH WAJIB TUMRAP TIYANG MUSLIM

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ  الَّذِيْ هَدَانَا لِهَذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدَيَ لَوْلاَ أَنْ هَدَانَا اللهُ. أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَريْكَ لَهُ, وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ لاَنَبِيَّ بَعَدَهُ. اَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَباَرِكْ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ وَعَلَى اَلِهِ وَصَحْبِهِ وَمَنْ وَالاَهُ, وَمَنْ تَبِعَهُمْ بِإِحْسَانٍ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ. أَمَّا بَعْدُ:  فَيَا عِبَادَ اللهِ أُصِيْكُمْ وَنَفْسِيْ بِتَقْوَى اللهِ فَقَدْ فَازَ الْمُتَّقُوْنَ. قَالَ اللهُ تَعَالَى فِيْ الْقُرْأَنِ الْكَرِيْمِ: يَآَيُّهَا الَّذِيْنَ أَمَنُوْا اتَّقُوْا اللهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوْتُنَّ إِلاَّ وَأَنْتُمْ مُسْلِمُوْن.

Hadirin Jama’ah Jum’ah rahimakumullah,

Sumangga kula dhèrèkaken sesarengan ngaturaken puji lan syukur dhumateng ngarsanipun Allah Subhanahu wa Ta’ala ingkang sampun maringi nikmat lan rahmat dhumateng kita sadaya, sahingga ing wekdal punika kita  saged kempal manunggal wonten ing  Baitullah punika  kanggé nindakaken shalat Jama’ah Jum’ah.

Kalebet wujud syukur kita dhumateng Allah Subhanahu wa Ta’ala punika sumangga kita nambahi kualitas iman lan taqwa kita dhumateng Allah Subhanahu wa Ta’ala kanthi taqwa ingkang saleres-leresipun wonten ing sadhéngah papan lan kawontenan punapa kémawon.

Salajengipun sumangga kita handedonga dhumateng Allah Subhanahu wa Ta’ala. , mugi-mugi shalawat lan salam tansah dipunparingaken  dhumateng junjungan kita Nabi agung Muhammad saw. ingkang sadaya tindak tandukipun dados tuladha tumrap kita.

Hadirin  Jama’ah Jum’ah ingkang tansah dipunmulyakaken Allah Subhanahu wa Ta’ala,

Kathah katerangan Al-Qur’an lan Al-Hadits ingkang nyebataken kewajiban dakwah tumrap tiyang Muslim dhumateng tiyang Muslim sanèsipun. Makaten, manawi tiyang Islam sasampunipun mangertosi agami, pramila wajib piyambakipun maringi pirsa lan Dakwah dhumateng sedhèrèk Islam sanèsipun miturut kesanggupanipun lan saukur kaliyan pangertosanipun. Kados dhawuhipun Allah Subhanahu wa Ta’ala:

وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَيُطِيعُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ ۚأُولَٰئِكَ سَيَرْحَمُهُمُ اللَّهُ ۗإِنَّ اللَّهَ عَزِيزٌ حَكِيمٌ

“Ana déné para wong kang padha Mukmin priya lan wanita iku sawenèh marang sawenèhé padha tulung tinulung sih sinihan, dhèwèké padha mréntah tumindak becik, lan padha nyegah laku ala, lan padha ngedegaké shalat sarta padha awèh zakat, apa déné padha hangéstokaké dhawuhing Allah lan Utusan-É. Wong kang mangkono iku bakal padha kaparingan sih rahmating Allah, sanyata Allah iku Maha Mulya sarta Maha Wicaksana”. (QS. At-Taubat [9]:71).

Rasulullah shallallahu ‘alaihi wa sallam ngendika:

عَنْ أَبِي سَعِيْد الْخُدْرِي رَضِيَ اللهُ عَنْهُ قَالَ : سَمِعْتُ رَسُوْلَ اللهِ صلى الله عليه وسلم يَقُوْلُ : مَنْ رَأَى مِنْكُمْ مُنْكَراً فَلْيُغَيِّرْهُ بِيَدِهِ، فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِلِسَانِهِ، فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَبِقَلْبِهِ وَذَلِكَ أَضْعَفُ اْلإِيْمَانِ. (رواه مسلم)

“Hadits saka Abu Sa’id Al-Khudri ra. nuturaké, “Aku wus krungu Rasululullah shallallahu ‘alaihi wa sallam ngendika: “Sapa kang weruh kamungkaran mula owahana kanthi tanganmu, lamun ora kuwasa mula owahana kanthi lisané, lamun ora kuwasa mula owahana  (tolaken) kanthi atiné lan kaya mengkono iku kalebu saapes-apesing iman”. (HR. Muslim).

Hadits sanès ingkang nunggal makna, Rasulullah shallallahu ‘alaihi wa sallam ngendika:

بَلِّغُوا عَنِّى وَلَوْ آيَة   

“Padha tekakna sira kabèh saka ingsun sanajan mung saayat (Al-Qur’an)”. (HR. Bukhari saka Abdullah bin Umar).

Hadirin  Jama’ah Jum’ah ingkang tansah dipunmulyakaken Allah Subhanahu wa Ta’ala,

Tiyang punika pancèn papan panggènanipun supé lan lepat, sahingga wajar lan sampun limrah manawi tiyang punika tumindak ingkang nalingsir saking tuntunan agami, sahé amargi khilaf utawi amargi boten kiyat meper  dayaning hawa nefsu. Inggih wonten ing kawontenan punika pepémut lan naséhat saking sesami Muslim sanget dipunbetahaken.

Awit saking punika, minangka tiyang Islam ingkang Iman wajib sesarengan ngémutaken antawisipun satunggal lan satunggalipun inggih punika kanthi Dakwah. Dakwah punika èstunipun mujudaken kaca/cermin ukuran kawigatosanipun satunggalipun tiyang Islam dhumateng Muslim sanèsipun, malah kapara dhumateng sedaya tiyang.

Dakwah punika mujudaken gerakan ingkang lumintu teras boten kénging mandheg kanggé ngéwahi tiyang arupi; pikiran lan solah bawa, pangandikan saking jahiliyah dhateng Islam, utawi saking ingkang sampun Islam supados dados tiyang Islam ingkang paripurna, sahingga ngantos dados satunggalipun masyarakat ingkang Islami.

Hadirin  Jama’ah Jum’ah ingkang tansah dipunmulyakaken Allah Subhanahu wa Ta’ala,

Kanthi katerangan ringkes gegayutan kaliyan dakwah kasebat, pramila dakwah punika nggadhahi tujuwan ingkang luhur lan mulya, lan ing antawisipun tujuwan punika:

1)      Nyuwijèkaken  (Tauhidaken) Allah Subhanahu wa Ta’ala;

Tiyang ingkang nggadhahi tauhid artosipun tiyang ingkang sampun beneraken kanthi leres, mesthi lan yakin dhateng wontenipun Allah, sifat lan asma-asmanipun, saha saged dadosaken tiyang iman dhateng Malaikat, Kitab, Rasul, Dinten Akhir lan Qadha’ Qadaripun Allah.

Dakwah punika tujuwan pokokipun supados tiyang kiat lan kukuh aqidahipun.

2)    Dadosaken agama Islam minangka paugeranipun tiyang gesang;

Misi Islam punika ngajak dhumateng sadaya tiyang nyuwijèkaken Allah lan dadosaken Islam minangka rahmat dhateng sadaya alam. Iman dhateng Allah boten namung pitados dhateng wujud utawi wontenipun Allah, hananging kedah dipunsarani kanthi kapitadosan dhateng sadaya hukum lan syari’atipun Allah Subhanahu wa Ta’ala. Manawi Rasulullah shallahu ‘alaihi wasallam punika kadhawuhan bekta rahmat, pramila rahmat kasebat sampun saged dipunraosaken déning sadaya masyarakat manawi syari’at Allah sampun katindakaken wonten ing gesangipun masyarakat. Inggih wonten ing mriki punika rahmat ingkang dipunjanjékaken Islam badhé kawujud.

3)     Nyuprih ridhanipun Allah Subhanahu wa Ta’ala.

Nyuprih ridhanipun Allah Subhanahu wa Ta’ala punika mujudaken tujuwan ingkang langkung utami, jalaran Dakwah kalebet salah satunggalipun ibadah. Minangka ibadah, dakwah kedah dipuntindakaken ugi kanthi ikhlas (khalisan) lan dipuntindakaken kanthi leres (shawaban).

Para da’i lan kalebet para Nabi kathah ingkang boten hasil ngajak nyuwijèkaken lan nauhidaken anak lan garwanipun utawi kaluwarganipun punika boten ateges gagal anggènipun dakwah, jalaran dakwahipun In sya Allah tetep kémawon dipun-ganjar Allah minangka amal shalih.

Awit saking punika kedah tetep dados tujwuan utami (prioritas) kanthi cara nindakaken dakwah jumbuh kaliyan tuntunan agami lan dipuntindakaken kanthi ikhlas hanamung pados ridhanipun Allah Subhanahu wa Ta’ala.

Hadirin  Jama’ah Jum’ah ingkang tansah dipunmulyakaken Allah Subhanahu wa Ta’ala,

Dakwah pancèn kedah dipuntindakaken sadaya tiyang Islam jumbuh kaliyan wekdal lan kamampuanipun amrih sadaya tiyang saged wangsul lan tetep nyuwijèkaken dhateng Allah Subhanahu wa Ta’ala, syari’at agami Islam saged dipunagem lan dipuntindakaken sedaya tiyang. Ing pangajab para tiyang tansah pikantuk rahmatipun Allah Subhanahu wa Ta’ala, gesang mulya ing donya lan ing akhirat. Amin Yaa Rabbal ‘Alamin.

أَقُوْلُ قَوْلِيْ هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ الْعَظِيْمَ, لِيْ وَلَكُمْ وَلِسَائِرِ الْمُسْلِمِيْنَ وَالْمُسْلِمَاتِ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ فَاسْتَغْفِرُوْهُ, إِنَّهُ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.

-=(hms, 131217, 11.29)=-