السلام
عليكم ورحمة الله وبركته
إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِيْنُهُ
وَنَسْتَغْفِرُهْ وَنَعُوذُ بِاللهِ مِنْ شُرُوْرِ أَنْفُسِنَا وَمِنْ سَيِّئَاتِ
أَعْمَالِنَا، مَنْ يَهْدِ اللهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ
هَادِيَ لَهُ. أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا
عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ. اَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ
وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ وَمَنِ اهْتَدَى بِهُدَاهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.
قَالَ
اللهُ تَعَالَى: يَا أَيُّهاَ الَّذِيْنَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللهَ حَقَّ
تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوْتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُمْ مُّسْلِمُوْنَ. يَا أَيُّهَا
النَّاسُ اتَّقُوْا رَبَّكُمُ الَّذِيْ خَلَقَكُمْ مِّنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ
وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيْرًا وَنِسَآءً
وَاتَّقُوا اللهَ الَّذِيْ تَسَآءَلُوْنَ بِهِ وَاْلأَرْحَامَ إِنَّ اللهَ كَانَ
عَلَيْكُمْ رَقِيْبًا. يَا أَيُّهَا الَّذِيْنَ ءَامَنُوا اتَّقُوا
اللهَ وَقُوْلُوْا قَوْلاً سَدِيْدًا. يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ
لَكُمْ ذُنُوْبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللهَ وَرَسُوْلَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا
عَظِيْمًا.
أَمَّا
بَعْدُ؛ فَإِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيثِ كِتَابُ اللهِ، وَخَيْرَ الْهَدْيِ هَدْيُ
مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَشَّرَ الأُمُوْرِ مُحْدَثَاتُهَا
وَكُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَكُلَّ ضَلاَلَةٍ فِي
النَّارِ.
Para Sedhèrèk kula Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,
Sadèrèngipun
khutbah Jum’ah ing siyang dinten punika kula aturaken dhumateng panjenengan
sami, sumangga kita tansah hambudidaya ènget dhumateng Allah SwT. lan tansah
hambudidaya nambahi ketakwaan kita dhumateng Panjenengan-Ipun. Jalaran hanamung
kanthi ènget dhumateng Allah lan takwa dhumateng Panjenengan-Ipun kémawon, kita
pantes hanggadhahi pangajeng-ajeng, dipunpejahaken kanthi kawontenan minangka
pejah hangrukebi agami Islam.
Shalawat lan
salam mugiya tansah kaparingaken dhumateng Junjungan kita Nabi Agung Muhammad
saw., para garwa, kulawarga, shahabat, lan sadaya tiyang ingkang handhèrèk
dhawuhipun. Amin Yaa Rabbal ‘Alamin.
Para Sedhèrèk kula Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,
Wonten kisah,
satunggalipun blantik kewan kurban gegayutan kaliyan pengalamanipun. Satungalipun
Ibu dumugi wonten ing salah satunggalipun blantik ménda. Ibu kasebat
migatosaken dhumateng salah satunggalipun ménda. Manawi dipunpirsani kawontenanipun
kados boten kuwawi tumbas. Hananging tetep kémawon blantik ménda wau cobi tawi:
“Sumangga Bu, kawula aturi mindah ménda pundi ingkang dipunkersakaken”.
Lajeng Ibu
kalawau nedahaken salah satunggalipun ménda ingkang paling mirah sinambi nyuwun
pirsa reginipun: “Manawi ingkang punika reginipun pinten Pak?”. “Ingkang punika
reginipun Rp. 2.500.000,00 Bu”, aturipun blantik ménda.
“Regi pasipun
pinten Pak?”. Pitakènipun Ibu kalawau. “Regi pasipun Rp. 2.300.000,00 kémawon,
Bu.” Wangsulanipun.
Regi samanten
punika bathi kula namung sakedhik, nanging inggih sampun ….. sumangga manawi
Ibu kersa.”
“Nanging kula
namung gadhah arta Rp. 2.200.000,00 punapa kepareng Pak?”. Atur panyuwunipun
Ibu.
Wadhuuuh, blantik
ménda lajeng bingung, jalaran samanten punika regi pawitanipun. Salajengipun piyambakipun
rembagan kaliyan kancanipun ngantos wusananipun ménda dipunaturaken dhumateng
Ibu kalawau.
Para Sedhèrèk kula Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,
Blantik ménda lajeng
ngeteraken ménda kurban kasebat ngantos dumugi dalemipun ibu wau. Dumugi
dalemipun, “Astaghfirullah…, Allahu Akbar
… , Laa haula wala quata illa
billah …, badan kraos handredheg sadaya, jalaran ningali kawontenan dalemipun
Ibu kalawau.
Ketingalipun
Ibu kalawau hanamung mapan wonten ing dalem punika tiyang tiga kémawon;
ibunipun, lan putranipun wonten ing gubug reyot jogan siti. Lan blantik ménda
boten haningali dipan kasur kanggé saré, kursi tamu, punapa malih berkakas lan
perabot griya ingkang sahé lan éndah. Punapa malih prabot elektronika ingkang
katingal kados umumipun tiyang gesang balé griya jaman sapunika.
Ingkang
katingal hanamung satunggal dipan kayu tikar pandan, lan bantal satunggal
kémawon sampun lungset. Wonten pawon ingkang boten wonten labetipun latu kanggé
damel sarapan énjang, lan panci tilasipun sarapan. Kadosipun dhahar namung sapisan
arikala sareng dhahar buka ing wanci sonten. Makaten ugi panganggé ingkang dipunagem,
katingal boten wonten tandha-tandha gantosipun ingkang gumathok.
Sanginggilipun
dipan, katingal satunggalipun piyantun sepuh putri ingkang kera badanipun,
lajeng énggal kémawon Ibu matur dhumateng emakipun kalawau: “Maa…ak, wungu Ma
….ak. Punika lo, panjenengan pirsani, kula bekta punapa… .?” Aturipun Ibu
kalawau dhumateng Emakipun ingkang nembè lèyèh-lèyèh ngantos wungu.
“Ma …ak, kawula
sampun numbasaken Emak ménda kanggé kurban, mangké kita teraken dhateng masjid
nggih Mak.” Aturipun Ibu kalawau kanthi kebak raos suka ing manah.
Si èyang
putri sanget anggènipun kagèt, sanajan katingal suka manahipun, sinambi
hangelus-elus ménda, èyang putri kalawau lajeng paring pangandikan:
“Alhamdulillah
…. “, “Alhamdulillah …. “ , “Alhamdulillah …. “, akhiré kelakon tenan, aku bisa
kurban.
Salajengipun
Ibu kalawau matur dhumateng saudagar mènda makaten: “Punika Pa …ak artanipun,
nyuwun pangapunten nggih manawi kalawau anggèn kula nganyang radi kemirahen,
inggih jalaran kula hanamung tiyang juru umbah-umbah wonten ing kampung ngriki
kemawon. Kula sangaja niyat ngumpulaken arta kanggé tumbas ménda kula niyataken
kanggé kurban atas nami Ibu kula”. Ngendikanipun Ibu kalawau.
Para Sedhèrèk kula Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,
Mireng
lan ningali kawontenan dalemipun Ibu punika kalawau, suku punika lajeng
handredheg boten saged hangglawat, jaja rumaos sesek, sinambi nahan tètèsing
eluh dlèwèran ing pipi. Lajeng kula handedonga dhumateng ngarsanipun Allah
Ingkang Maha Kuwaos: “Dhuh Gusti, Ingkang Maha Welas lan Maha Paring
Pangapunten, mugi kersa Paduka paring pangapunten dhumateng kawula, kawula
lingsem sanget kepanggih kaliyan kawula Panjenengan ingkang mesthi langkung
dèning minulya, satunggaling tiyang ingkang sudra miskin bandha, nanging sugih
iman lan takwanipun ageng sanget.
“Pak
…, punika ongkos kendharaanipun.” Aturipun Ibu kalawau. “Sampun Bu, ongkos
kendharaanipun kersanipun mangké kula kémawon.”, aturipun blantik ménda.
Blantik
ménda lajeng énggal-énggal kémawon késah sadèrèngipun Ibu kalawau hamirsani
manawi mripatipun delèwèran jalaran boten kuwawi nahan pikantuk tegur aruhipun
saking Allah Ta’ala ingkang sampun manggihaken kawulan-Ipun ingkang kanthi
kesabaran lan keimanan ingkang mantep kepéngin junjung lan mulyakaken tiyang
sepuhipun.
Para Sedhèrèk kula Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,
Ngaturi uninga,
bilih kanggé hanggayuh kamulyan punika kasunyatanipun boten kedah hanggadhahi
bandha ingkang kalangkung kathah, pangkat lan jabatan ingkang inggil, punapa
malih panguwaos. Hananging kita saged sinahu keikhlasan saking kisah cariyosipun
Ibu kalawau kanggé hanggayuh kamulyaning ngagesang.
Boten
sakedhik ing antawisipun kita ingkang sampun dipunparingi kacekapan
penghasilan, taksih kémawon hanggadhahi raos sungkan hanindakaken kurban, kamangka
saged kémawon Hand Phone lan Jam Tangan ingkang tansah wonten ing genggeman
asta, lan Asesoris ingkang nèmpèl wonten ing badan kita reginipun langkung awis
manawi kabandhingaken kaliyan satunggal kéwan kurban. Kuciwanipun kita taksih
kémawon éndha, ngumpet lan alesan ing
ukara kanthi tembung boten mampu, utawi alesan dèrèng dipunanggaraken. Na’udzu
billahi min dzalik.
Para
sedhèrèk, ngaturi uninga, bilih Allah Ta’ala
ingkang maringi kasugihan lan kacekapan. Kados dhawuhipun Allah Ta’ala wonten
ing Al-Qur’an:
وَأَنَّهُ
هُوَ أَغْنَى وَأَقَنَى. (النجم 48).
"Lan
satemené hiya Panjenengané kang maringi kasugihan lan maringi kacukupan”. (QS.
An-Najm [53]: 48).
Para
sedhèrèk, kathah nikmatipun Allah SwT.
ingkang sampun dipunparingaken dhumateng kita. Nikmat kasempatan lan kasehatan
saha nikmat sanès-sanèsipun, ingkang cetha kita boten kuwaos ngetang menggah
sapinten gunggungipun nikmat ingkang kita tampi.
Kathah
nikmat ingkang kita lirwakaken lan kita gorohaken. Sahingga Allah SwT. ngantos
makaping-kaping hamangsuli paring pitakèn dhumateng kita, lan ing antawisipun
kasebat wonten ing Al-Qur’an surat Ar-Rahman [55] ayat 13:
فَبِأَيِّ
آلآءِ رَبِكُمَا تُكَذِّبّانِ. (الرحمن 13).
“Mangka
nikmat Pangéran ira kang endi kang sira gorohaké.” (QS. Ar-Rahman [55]: 13).
Jama’ah Jum’ah, sedhèrèk kula kaum Muslimin rahimakumullah,
Cobi
kita galih sesarengan, pinten kémawon rahmat lan nikmatipun Allah Ta’ala
ingkang sampun dipunparingaken dhumateng kita.
Nikmat
kasempatan lan kaséhatan saha nikmat-nikmat sanèsipun kita boten kuwaos ngétang
sapinten gunggungipun nikmat ingkang sampun dipunparingaken dhumateng kita.
Kadosipun
kisah lan cariyosipun Ibu kasebat ing nginggil kalawau sampun cekap kanggé
nggigah manah kita amrih saged syukur nikmat, sanajan hambokbilih hanamung
arupi pacobèn lan ujian dhumateng sok sintena kémawon ingkang Allah trisnani
“Lingsema
dhumateng Allah Ta’ala kanthi saèstu-èstunipun lingsem”.
Mugi Allah
Ta’ala tansah hamiringi taufiq lan hidayah dhumateng kita, sahingga kita
dipunjagi saking tumindak maksiyat lan dipunparingi pitulungan saged ngamal
shalèh.
Para
sedhèrèk, sumangga kita pungkasi khutbah
Jum’ah ing siyang punika kanthi sesarengan migatosaken dhawuhipun Allah SwT. ingkang
kasebat wonten ing Al-Qur’an Al-Karim surat no. 108:
بسم
الله الرحمن الرحيم
إِنَّا أَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ (١)فَصَلِّ
لِرَبِّكَ وَانْحَرْ (٢)إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الأبْتَرُ (٣)
“Satemené
Ingsun wus maringaké marang sira nikmat kang akèh [1], Mula shalata sira karana
Pangéranira lan gawéya kurban sira [2], Satemené wong kang nggethingi sira,
hiya dhèwèké iku wong kang cunthel [3]".
أَقُوْلُ
قَوْلِيْ هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ الْعَظِيْمَ, لِيْ وَلَكُمْ وَلِسَائِرِ
الْمُسْلِمِيْنَ وَالْمُسْلِمَاتِ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ فَاسْتَغْفِرُوْهُ, إِنَّهُ
هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.
-=(hms, 210816, 20.41)=-
No comments:
Post a Comment