NGGAYUH SUWARGA LUMANTAR AMALAN TAQWA

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

الْحَمْدَ ِللهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ, وَبِهِ نَسْتَعِيْنُ عَلَى أُمُوْرِ الدُّنْيَا وَالدِّيْنِ. أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلهَ إِلاّ اللهُ وَلِيُّ الصَّالِحِينَ, وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمّدًا خَاتَمُ الأَنْبِيَاءِ وَالْمُرْسَلِيْنَ, اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيْمَ وَعَلَى آلِ إِبْرَاهِيْمَ، إِنَّكَ حَمِيْدٌ مَجِيْدٌ.

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَأَنْتُمْ مُسْلِمُونَ.
يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِيْ خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالًا كَثِيرًا وَنِسَاءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِيْ تَسَاءَلُوْنَ بِهِ وَالْأَرْحَامَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيبًا.
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَقُوْلُوْا قَوْلًا سَدِيْدًا يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيمًا.  أَمَّا بَعْدُ:

Ma’asyiral Muslimin Jama’ah Jum’ah rahimakumullah;

Alhamdulillah, puji lan syukur kita aturaken dhumateng Allah SwT., Dzat ingkang nyipta, Ngreksa lan Ngatur dhumateng sadaya ngalam, kanthi qadrat-Ipun ingkang Maha Agung, ngerèh punapa kémawon dhateng sadaya makhluk wonten ing lumahing bumi lan mungkereping langit.

Salam lan shalawat mugi tansah lumèbèr dhumateng junjungan lan panutan kita  Nabi Muhammad saw., kulawarga lan para shahabatipun, sumrambah dhumateng kita sami, amin.

Ma’asyiral Muslimin rahimakumullah;

Suwarga punika dipuncawisaken kanggé tiyang ingkang taqwa, lan piyambakipun punika ingkang dados penghuninipun. Salajengipun Allah Subhanahu wa Ta’ala maringi sifat tiyang ingkang taqwa lan amalanipun kasebat wonten ing Al-Qur’an Al-‘Adhim surat Ali Imran [3] ayat 133-134, makaten:

وَسَارِعُوا إِلَى مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ (133)

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ (134)

“Lan padha énggal-énggala sira kabèh (luru) marang pangampunan saka Pangéranira kabèh lan (luru) marang suwarga kang ambané iku kaya ambané langit lan bumi kang kacawisaké kanggo wong-wong kang padha taqwa, [133]. (hiya iku) wong-wong kang nyedhekahaké (bandhané), padha uga ing wektu kajembaran utawa ing wektu karupekan, lan wong-wong kang ngempet uring-uringé, lan wong-wong kang ngapura (kaluputané liyan). Allah seneng marang wong-wong kang agawé kabecikan.[134]”

Ayat kasebat ing nginggil paring pangertosan dhumateng kita gegayutan kaliyan amalan-amalanipun tiyang taqwa, inggih punika:

1.      { الذين ينفقون في السراء والضراء } = Dhemen infaq,

Inggih punika tiyang-tiyang ingkang kathah anggènipun ngedalaken infaq, sahé wonten ing wekdal susah manahipun utawi seneng, gampil lan angèl, longgar lan rupek, sehat lan sakit, lan wonten ing sadaya kawontenan punapa kémawon. Manawi wonten ing kawontenan gampil lan pinaringan rizki ingkang langkung piyambakipupun infaq, semanten ugi wonten ing wekdal rupeg (susah), piyambakipun tetep infaq sanajan namung sakedhik.

2.      { والكاظمين الغيظ } = Ngempet amarah,

Inggih tiyang ingkang taqwa punika tiyang ingkang saged ngempet amarah. Manawi wonten ingkang damel sakit, limrahipun tiyang, salebetipun manah badhé dongkol, lan badhé males kanti pangucap lan tumindak. Punika limrahipun tiyang ingkang dipunsakiti. Hananging tiyang taqwa ingkang dipun janjèkaken badhé mlebet suwarga dénéng Allah SwT. badhé ngempet manahipun saking amarah, hambudidaya amprih sabar sanajan sampun dipundamel sakit. Rasulullah saw, paring dhawuh:

الغَضَبُ يَجْمَعُ الشَّرَّ كُلَّهُ

“Amarah  iku bakal ngumpulaké sakabèhing tumindak kang ala.” (HR. Ahmad).

3.      { والعافين عن الناس } = Ngapura kapulutané liyan.

Kalebet maringi pangapunten dhateng tiyang sanès inggih punika maringi pangapunten dhumateng sedaya tiyang ingkang sampun damel sakit sahé kanti tumindak lan pangucap.

Maringi pangapunten dhumateng tiyang sanès punika langkung utami katimbang ngempet amarah, jalaran paring pangapunten dhumateng tiyang sanès punika artosipun boten mbales dhendham dhateng tiyang ingkang damel sakit lan nglonggaraken manah dhumateng piyambakipun. Allah SwT. paring dhawuh:

فَمَنْ عَفَا وَأَصْلَحَ فَأَجْرُهُ عَلَى اللَّهِ

”Mula sing sapa wongé awèh pangapura (maaf) lan tumindak bagus, mula ganjaranè dén tanggung déning Allah.” (QS. Asyura [42] : 40).

Rasulullah saw. sampun paring pangadika:

ثلاث أُقْسِمُ عليهن: ما نقص مال من صدقة، وما زاد الله عبدا بعفو إلا عِزا، ومن تواضع لله

 رفعه الله

“Telung perkara kang Allah sumpah marang perkara kang telu iku: [1]. Bandha ora bakal suda kanti shodaqah, [2]. Allah ora bakal nambah marang wong kang mènèhi pangapura kajaba kamulyan, [3]. Lan sapa wongé kang tawadhu’ (andhap ashor) kerana Allah Ta’ala, mula Allah Ta’ala bakal ngangkat derajaté wong mau.” (HR. Tirmidzi).

Ma’asyiral Muslimin rahimakumullah;

Mugi-mugi kita tansah dipunparingi sifat taqwa déning Allah Subhanahu wa Ta’ala. Sawenèhing sifat wujudipun taqwa punika hanjagi shalat gangsal wekdal ingkang Allah Ta’ala pancèn sampun dhawuh dhumateng kita. Allah Ta’ala dhawuh wonten ing Al-Qur’an Al-‘Adhim:

حَافِظُوا عَلَى الصَّلَوَاتِ وَالصَّلَاةِ الْوُسْطَى

“Padha ngreksaha sekabèhé shalat (ira), lan (ngreksaha) shalat wustha (shalat ‘Ashar utawa Shubuh).” (QS. Al Baqarah [2] : 238).

Lan Allah Ta’ala ngawisi ugi dhumateng kita nilar perkawis ingkang agung punika, jalaran amalan shalat punika amalan ingkang kawitan badhé dipunhisab (dipunétang) wonten ing dinten Qiamat bénjang. Rasulullah saw. sampun naté ngendika:

أَوَّلُ مَا يُحَاسَبُ بِهِ العَبْدُ الصَّلَاةُ وَأَوَّلُ مَا يُقْضَى بَيْنَ النَّاسِ فِي الدِّمَاءِ

“Amalan kang kawitan bakal dèn hisab sawijinéng kawula yaiku shalat. Lan perkara kang kawitan dèn putuské yaiku urusan getih.”  (HR. An-Nasa’i lan Ath-Thobroni).

Ma’asyiral Muslimin rahimakumullah;

Awit saking punika sampun ngantos nganggep ènthèng babagan shalat punika, lan poma dipoma sampun ngantos nilaraken shalat. Rasulullah saw. ugi sampun dhawuh:

إِنَّ بَيْنَ الرَّجُلِ وَبَيْنَ الشِّرْكِ وَالْكُفْرِ تَرْكَ الصَّلاَةِ

“Satemené kang hambédakaké antarané wong muslim kelawan kesyirikan lan kekafiran yaiku babagan ninggal shalat.” (HR. Muslim).

Ma’asyiral Muslimin rahimakumullah;

Sumangga kita amalaken sapérangan sifatipun tiyang ingkang taqwa; remen infaq, ngempet amarah, lan kersa paring pangapunten dhumateng tiyang ingkang damel sakit. Sesarengan rahmatipun Allah SwT. mugi kita dipunlebetaken dhateng suwarganipun Allah ‘Azza wa Jalla. Amin Yaa Rabbal ‘Alamin.

بَارَكَ اللهُ لِيْ وَلَكُمْ فِى الْقُرْآنِ الْكَرِيْمِ, وَنَفَعَنِيْ وَاِيَّاكُمْ بِمَا فِيْهِ مِنَ اْلاَيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيْمِ,

وَتَقَبَّلَ مِنِّيْ وَمِنْكُمْ تِلاَوَتَهُ إِنَّهُ هُوَ الْسَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ.

-=(hms, 170716, 17.35)=-

AMALAN SASAMPUNIPUN RAMADHAN

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ, أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللهُ وَحْدَهُ لاَ شَرِيْكَ لَهُ, الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبِيْنُ, وَأَشْهَدُ أَنَّ مٌحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ, صَادِقُ الْوَعْدِ اْلأَمِيْنُ. اَللَّهُمَّ صَلِّيْ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَى نَبِيِّنَا مُحَمَّدٍ, وَعَلَى آلِهِ وَأَصْحَابِهِ أَجْمَعِيْنَ. أَمَّا بَعْدُ, فَيَا عِبَادَ اللهِ, أُصِيْكُمْ وَإِيَّايَ بِتَقْوَى اللهِ حَقَّ تُقَاتِهِ, لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ.  قَالَ اللهُ تَعَالَى فِيْ الْقُرْآنِ الْكَرِيْمِ: يَا أَيُّهاَ الَّذِيْنَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوْتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُمْ مُّسْلِمُوْنَ.

Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Ngawiti khutbah Jum’ah ing dinten punika, kawula ngajak dhumateng diri pribadi kawula piyambak lan ugi dhumateng jama’ah Jum’ah, sumangga kawula dhèrèkaken sesarengan tansah syukur dhateng sadaya nikmat lan rahmat ingkang tansah dipunparingaken Allah Subhanahu wa Ta’ala dhumateng kita.

Shalawat lan salam tansah kita aturaken dhumateng Nabiyullah Muhammad saw. ingkang sampun  maringi tuladha panggesangan punika dhumateng kita.

Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Sasampunipun kita hanglampahi ngibadah ing wulan Ramadhan, temtu kémawon kita taksih perlu ngamal ngibadah kanggé sangu bénjang sadèrèngipun kita dipunpapag déning Malaikat Maut inggih Malaikat Izro’il ingkang pendamelanipun hanjabut nyawa. Kepareng hanyosi priksa dhumateng para sedhèrèk, bilih saèstunipun piwalesanipun ngamal kesaénan punika, arupi kesaénan sapungkuripun lan piwalesipun tumindak awon punika tumindak awon sapungkuripun. Kados ingkang dipun ngedikakaken déning ahli salaf makaten:

إِنَّ مِنْ ثَوَابِ الحَسَنَةِ الحَسَنَةَ بَعْدَهَا، وَإِنَّ مِنْ جَزَاءِ السَّيِّئَةِ السَّيِّئَةَ بَعْدَهَا

“Satemené piwalesé ngamal kang becik iku yaiku, tumindak kabecikan sapungkuré. Lan piwalesé ngamal kang ala iku, yaiku tumindak ala sapungkuré.” (Tafsir Al-Qur’an Al ‘Adhim tafsir surat Al-Lail).

Ma’asyiral Muslimin Jama’ah Jum’ah rahimakumullah,

Ngibadah sasampunipun nindakaken pangibadahan ing wulan Ramadhan punika ing antawisipun inggih punika:

11.   Tetep Jagi Shalat Gangsal Wekdal Lan ugi jagi Shalat Kanti  Jama’ah;

Rasulullah saw. paring katerangan gegayutan fadhilahipun tiyang ingkang saged hanjagi shalat gangsal wekdal, inggih punika makaten:

قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ افْتَرَضْتُ عَلَى أُمَّتِكَ خَمْسَ صَلَوَاتٍ وَعَهِدْتُ عِنْدِى عَهْدًا أَنَّهُ مَنْ

 حَافَظَ عَلَيْهِنَّ لِوَقْتِهِنَّ أَدْخَلْتُهُ الْجَنَّةَ وَمَنْ لَمْ يُحَافِظْ عَلَيْهِنَّ فَلاَ عَهْدَ لَهُ عِنْدِى

“Allah ‘Azza wa Jalla ngendika: “ Aku majibabaké marang umatmu shalat limang wektu. Aku janji marang awak-Ku, yaiku sapa waé kang bisa hanjaga ana ing wektuné, Aku bakal hanglebukaké marang wong mau ana ing suwarga. Banjur wong kang ora bisa hanjaga wektuné, mula Aku ora handuwèni janji karo dhèwèké.” (HR. Sunan Ibnu Majah no. 1403).

22.      Hambayar zakat utawa shodaqah.

Shadaqah wajib (zakat) lan shadaqah sunnah (shadaqah biasa) prayogi  dipunbayaraken kanti ajeg, tertib, lan teratur. Para sedhèrèk, mangertosa bilih tumindak kesahénan sanajan sakedhik dipuntindakaken kanti ajeg punika langkung sahé tinimbang kathah hananging namung sepindah. Rasulullah saw. ngendika makaten:

عَنْ عَا ئِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا قَالَتْ: لَمْ يَكُنْ رَسُوْلُ اللهِ صَلَى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَمَ فِيْ الشّهْرِ مِنَ السَّنَةِ أَكْثَرَ صِيَامًا مِنْهُ فِيْ شَعْبَانَ, وَكَانَ يَقُوْلُ: خُذُوْا مِنَ اْلأَعْمَالِ مَا تُطِيْقُوْنَ, فَإِنَّ اللهَ لَنْ يَعْمَلَّ حَتَّى تَمَلُّوْا, وَكَانَ يَقُوْلُ أَحَبُّ الْعَمَلِ إِلَى اللهِ مَا دَوَامَ عَلَيْهِ صَاحِبُهُ وَإِنْ قَلَّ. (رواه مسلم).

“Hadits saka ‘Aisyah, panjenenganipun ngendika: “Rasulullah saw. ora naté pasa kang akèh ana ing sasi kang tertemtu ana ing sajroné setahun, hangluwihi pasa Panjenengané saw. nalika ana ing sasi Sya’ban. Lan Panjenengané saw. naté ngendika: “Tindakna ngamal ngibadah kang sira kuwasa hanindakaké, jalaran Allah ora bakal bosen sahingga sira dhéwé kang rumangsa bosen. Lan ngamal kang paling disenengi déning Allah Ta’ala yaiku kang terus tanpa pedhot dilakoni, sanajan mung sathithik.” (HR. Muslim).

Hadits kasebat ing nginggil paring katerangan dhumateng kita ing antawisipun bilih panggesangan saben dintenipun kita dipuntuntunaken sawatawis ngamal pangibadahan ingkang ajeg prayogi kita jagi kanti ngajegaken tumindak ingkang ajeg sanajan namung sakedhik. Ngamal ingkang ajeg kasebat umpaminipun; ngajegaken tadarus lan tadabur Al-Qur’an, handhatengi pengaosan / Majelis Ta’lim, maringi shedhekah, hanindakaken shalat sunnah (tathowwu’), hanglampahi shiyam sunnah, lan sapanunggalanipun.

Maringi shadaqah punika salah satunggalipun conto ngamal ngibadah ingkang prayogi dipunajegaken lan dipunroutinaken. Wonten ing sawenéhing padhusunan kita naté mireng lan hangrembaka gerakan shadaqah kanti istilah: SMS = Sedina Minimal Sèwu, SKS = Saben Kegiatan Sepuluh èwu.  Lan babagan tahfidz utawi apalan kanti istilah: SMS = Sedina Minimal Seayat. Lajeng babagan shalat wajib kanti istilah: GERSHUMAH = Gerakan Shalat Shubuh Berjama’ah, GERSAWAJIBA = Gerakan Shalat Wajib Berjama’ah. Lan taksih kathah malih istilah-istilah sanès ingkang jalari saget ajeg nindakaken pangibadahan.

33.      Ngathah-ngathahaken syiyam (pasa) Sunnah;

Kajawi kita nindakaken syiyam wajib wonten ing wulan Ramadhan, prayogi kita hanyempurnaaken ugi kanti hanindakaken ngamalan syiyam sunnah. Wondéné fadlilah lan kautamènipun dipunsebataken wonten ing sawenèhing hadits, Rasulullah saw. ngendika makaten:

أَلاَ أَدُلُّكَ عَلَى أَبْوَابِ الْخَيْرِ الصَّوْمُ جُنَّةٌ

“Apa ta sira gelem ingsun tuduhaké marang sliramu pirang-pirang lawang kabecikan?; syiyam utawa pasa kuwi dadi tamèng (perisai) … .” (HR. Tirmidzi no. 2616).

Syiyam utawi pasa wonten ing hadits punika mujudaken tamèng (perisai) tumrapipun tiyang muslim sahé wonten ing ngalam donya lan ugi wonten ing ngalam akhirat. Ing ngalam donya, syiyam minangka perisai utawi tamèng saking tumindak maksiat. Lajeng wonten ing akhirat bénjang minangka tamèng saking panasipun latu neraka.

Kathah syiyam sunnah ingkang saged dipuntindakaken déning tiyang muslim sasampunipun Ramadhan. Wonten ing wulan Syawwal, kita saged nindakaken syiyam 6 (enem) dinten wonten ing wulan Syawwal ingkang kawastanan pasa Syawwal. Ugi wonten ing saben-saben wulan Hijriyyah kita saged syiyam wonten ing suryo kaping 13, 14, lan 15 ingkang kawastanan pasa Yaumul Bi’idz. Kita ugi saged nindakaken syiyam saben dinten Senin lan Kemis, Syiyam ‘Arofah (surya kaping 9 Dzulhijjah), Syiyam ‘Asyura (Surya kaping 10 Muharram), lan ngathah-ngathaken syiyam wonten ing wulan Sya’ban kados ingkang dipuntuntunaken déning Rasulullah saw.. Lan manawi wonten kasempatan ugi saged nindakaken syiyam Daud, inggih punika sadinten syiyam lan sadinten boten syiyam (buka).

Mug-mugi Allah Subhanahu wa Ta’ala kepareng hanggampilaken kita hanindakaken ngamalan syiyam sunnah punika. 

4.      Hanjagi Shalat Dalu (Shalat Lail);

Hanjagi shalat Lail pancèn awrat sanget, kajawi pikantuk rahmatipun Allah Subhanhu wa Ta’ala. Lan punika malah kapara dados penyakit menggahipun tiyang Islam. Jalaran nalikanipun wonten ing wulan Ramadhan masjid-masjid katingal regeng lan kebak sami hanindakaken Qiyamul Lail (Shalat Tarwih). Hananging saged kita tingali piyambak sasampunipun Ramadhan, amalan shalat Lail punika kados-kados ical lan sirna makaten. Kathahipun tiyang langkung remen tilem ing wanci dalu ngantos dumugi wanci Shubuh, katimbang wungu lajeng mendhet toya wudhu lan hanindakaken shalat Lail.

Kados-kados ngamalan shalat Lail punika namung wonten ing wulan Ramadhan kémawon, inggih punika nalika hanindakaken ngibadah shalat Tarwih. Samestinipun manawi piyambakipun punika nindakaken ngibadah shalat Tarwih kanti sahé badhé nuwuhaken kasahénan salajengipun.

Eman sanget, sapérangan tiyang remen tilem sakéca wonten ing dalu katimbang wungu mendhet toya wudlu lajeng shalat dalu (shalat Lail).

Prayogi kita ngajegaken ngibadah shalat dalu, kados kita nindakaken shalat tarwih ing wulan Ramadhan.

Rasulullah saw. sanget anggènipun kuciwa manahipun manawi mirsani tiyang ingkang sewaunipun sregeb shalat dalu (tarwih), hananging samangké piyambakipun lajeng nglirwakaken.  

Ulama ahli salaf ngendika gegayutan kalian nglirwaaken pangibadahan sapungkuripun Ramadhan:

بِئْسَ القَوْمُ لاَ يَعْرِفُوْنَ اللهَ حَقًّا إِلاَّ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ

 “Saéba èlèké tingkah lakuné dhèwèké, dhèwèké ora ngenal Allah kajaba hamung ana ing sasi Ramadhan!.” (Latho’if Ma’arif, 244).

Ma’asyiral Muslimin Jama’ah Jum’ah rahimakumullah,

Makaten sapérangan ngamalan pangibadahan sasampunipun ngibadah syiyam wonten ing wulan Ramadhan. Mugi kita kalebet éwonipun tiyang ingkang tansah pikantuk taufiq saking Allah Subahanhu wa Ta’ala, lan dipungampilaken kanggé istiqamah ngrungkebi agami punika.

Amin Yaa Rabbal ‘Alamin.

بَارَكَ اللهُ لِيْ وَلَكُمْ فِيْ الْقُرْآنِ الْعَظِيْمِ, وَنَفَعَنِيْ وَإِيَّاكُمْ بِمَا فِيْهِ مِنَ اْلآيَاتِ وَالذِّكْرِ الْحَكِيْمِ, وَتَقَبَّلَ مِنِّيْ وَمِنْكُمْ تِلاَوَتَهُ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيْعُ الْعَلِيْمُ.

-=(hms, 180716, 17.28)=-

NGAMAL KESAHÉNAN INGKANG MUSPRA

السلام عليكم ورحمة الله وبركته

إِنَّ الْحَمْدَ لِلَّهِ نَحْمَدُهُ وَنَسْتَعِيْنُهُ وَنَسْتَغْفِرُهْ وَنَعُوذُ بِاللهِ مِنْ شُرُوْرِ أَنْفُسِنَا وَمِنْ سَيِّئَاتِ أَعْمَالِنَا، مَنْ يَهْدِ اللهُ فَلاَ مُضِلَّ لَهُ وَمَنْ يُضْلِلْ فَلاَ هَادِيَ لَهُ. أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ الله وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا عَبْدُهُ وَرَسُوْلُهُ. اَللَّهُمَّ صَلِّ وَسَلِّمْ وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ وَمَنِ اهْتَدَى بِهُدَاهُ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ.

قَالَ اللهُ تَعَالَى: يَا أَيُّهاَ الَّذِيْنَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللهَ حَقَّ تُقَاتِهِ وَلاَ تَمُوْتُنَّ إِلاَّ وَأَنتُمْ مُّسْلِمُوْنَ. يَا أَيُّهَا النَّاسُ اتَّقُوْا رَبَّكُمُ الَّذِيْ خَلَقَكُمْ مِّنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْهَا زَوْجَهَا وَبَثَّ مِنْهُمَا رِجَالاً كَثِيْرًا وَنِسَآءً وَاتَّقُوا اللهَ الَّذِيْ تَسَآءَلُوْنَ بِهِ وَاْلأَرْحَامَ إِنَّ اللهَ كَانَ عَلَيْكُمْ رَقِيْبًا. يَا أَيُّهَا الَّذِيْنَ ءَامَنُوا اتَّقُوا اللهَ وَقُوْلُوْا قَوْلاً سَدِيْدًا. يُصْلِحْ لَكُمْ أَعْمَالَكُمْ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوْبَكُمْ وَمَنْ يُطِعِ اللهَ وَرَسُوْلَهُ فَقَدْ فَازَ فَوْزًا عَظِيْمًا.

أَمَّا بَعْدُ؛ فَإِنَّ أَصْدَقَ الْحَدِيثِ كِتَابُ اللهِ، وَخَيْرَ الْهَدْيِ هَدْيُ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَشَّرَ الأُمُوْرِ مُحْدَثَاتُهَا وَكُلَّ مُحْدَثَةٍ بِدْعَةٌ وَكُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَكُلَّ ضَلاَلَةٍ فِي النَّارِ.

Para sadhèrèk kawula Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Puji syukur tansah kita aturaken  dhumateng Allah SwT. ingkang mirsani sadaya ingkang kasat mripat lan ingkang ghaib, boten wonten ingkang lepas saking pamirsanipun Allah SwT. dhateng sadaya ingkang badhé dipunlampahi lan ingkang sampun dipun lampahi sadaya makhluk-Ipun.

Shalawat lan salam kita aturaken dhumateng junjungan kita Rasulullah saw. ingkang sampun maringi tuntunan gesang, tuladha ingkang sahé dhumateng sadaya umat.

Para sadhèrèk kawula Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Anuju satunggaling dinten Atha’ As-Salami, panjenengapun punika kalebet shahabat Tabi’in hanggadhahi seja badhé sadé kain ingkang sampun dipuntenun. Sasampunipun dipuntingali dénéng satunggalipun saudagar kain, Sang saudagar kain lajeng paring pangandikan dhumateng Atha’. Makaten atur pangandikanipun: “Dhuh Atha’, sajatiné kain tenunmu iki lumayan apik, nanging éman banget ana ciriné, sahingga yèn aku dikon tuku ora bisa.”

Atha’ sasampunipun mirengaken atur pangandikanipun Sang Saudagar kalawau lajeng kèndel sawatawis nggalih lan lajeng muwun. Mirsani Atha’ muwun, Sang Saudagar lajeng ngedika malih: “Atha’ shahabatku! Aturku marang sliramu iku kanti atur kang samesthiné, Pancèn kainmu iku ana cacaté handadèkaké aku ora bisa tuku. Nanging manawa tangismu iku jalaran kain kang ciri iku, aku tetep bisa nuku kanti rega kang murwat.”

Midhanget  atur pangandikanipun Sang Saudhagar kalawau lajeng Atha’ matur: “Dhuh shahabat kawula! Panjenengan kinten manawi anggén kawula nangis punika jalaran kain ingkang ciri punika?. Nyaosi priksa bilih anggèn kawula nangis boten jalaran kain punika. Kawula nangis jalaran kawula kinten kain ingkang kawula damel pinten-pinten wulan punika boten wonten cirinipun, hananging wonten ing ngarsa panjenengan minangka ahlinipun kasunyatanipun wonten ciri lan cacatipun.”

“Makaten kawula nangis wonten ngarsanipun Allah Ta’ala jalaran kawula kinten ngamal ngibadah kawula ingkang sampun kawula lampahi salami tahun matahun punika wonten cacatipun, mokal wonten ngarsanipun Allah Subhanahu wa Ta’ala minangka ahlinipun wonten cacatipun, punika ingkang hanjalari kawula punika lajeng nangis.”

Para sadhèrèk kawula Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Kisah kasebat ing nginggil maujudaken tadabur saking dhawuhipun Allah SwT.:

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ (١) وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (٢) عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ (٣) تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً (٤)

“Apa wus teka marang seliramu kabar (ngenani) dinané nampa piwales? [1]. Rahi-rahiné (wong-wong) akèh ing dina iku padha tundhuk ina [2]. Banget kangélan lan payah,[3]. Padha kacemplung geni kang banget panasé (neraka) [4]. (QS. Al-Ghasyiyah [88]: 1-4).

Para sedhèrèk ingkang kawula hormati laningkang tansah dipunrahmati Allah Ta’ala,

Kéngéng punapa piyambakipun wonten ing Neraka?. Piyambakipun sregeb ngibadah, namung kèmawon sedaya muspra tanpa gina, malah kepara jalari mlebet Neraka. Punapa Allah Ta’ala dlolimi piyambakipun?. Temtunipun kémawon boten jalaran Allah Ta’ala boten naté dlolimi dhayeng kawulanipun. Allah Ta’ala ngaramaken dhateng pribadinipun dlolimi dhumateng kawulanipun. Lajeng punapa sebabipun?. Sebabipun, piyambakipun salah anggènipun ngibadah manembah dhumateng Allah  Ta’ala. Piyambakipun nyambut damel ing ngalam donya, nanging nindakaken pandamelan maksiat lan sedaya pendamelan ingkang Allah boten ridla, sahingga pungkasanipun dipunlebetaken ing Neraka ingkang latunipun mulat-mulat, mbakar lan musnahaken.

Ing ngalam donya punika, kathah tiyang ingkang nyambut damel lan ngibadah kanti susah payah ngupados ganjaran, hananging kanti keyakinan lan kapitadosan ingkang sasar, ngibadah kanti cara ingkang salah, nyambut damel kanti ngaya, nanging pungkasipun mlebet Neraka. Piyambakipun boten puas dhateng dhawuhipun Allah SwT. lumantar Rasul-Ipun, lajeng damel tata cara ingkang cengkah lan bènten kaliyan Al-Qur’an lan As-Sunnah. Kasunyatanipun taksih kathah tiyang Islam ingkang salah mahami agami Islam. Allah SwT. dhawuh:

قُلْ هَلْ نُنَبِّئُكُمْ بِالْأَخْسَرِينَ أَعْمَالًا,(103) الَّذِينَ ضَلَّ سَعْيُهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ يَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ يُحْسِنُونَ صُنْعًا,(104) أُولَئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ رَبِّهِمْ وَلِقَائِهِ فَحَبِطَتْ أَعْمَالُهُمْ فَلَا نُقِيمُ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَزْنًا.(105). 

“Dhawuha sira!: “Apa toh bakal Ingsun paring pangertèn marang sira ngenani wong-wong kang banget rugi (saking) kelakuwané? [103]. Hiya iku wong-wong kang wis muspra tumindaké sajroné urip  ana ngalam donya iki, sedheng dhèwèké kabèh padha ngira yèn dhèwèké kabèh wis padha  nglakoni saapik-apiké [104].  Dhèwèké kabèh iku wong-wong padha kafir (ngingkari) ing atasé ayat-ayaté Pangérané dhèwèké kabèh lan (kufur ing atasé)  sapatemon karo Panjenengané (Gusti Allah), mula banjur sirna amalan-amalané dhèwèké kabèh, lan Ingsun ora bakal nganakaké pangregan tumrap (amalan) dhèwèké kabèh ana ing dina Kiamat. (QS. Al-Kahfi [18]:103-105).

Para sadhèrèk kawula Jama’ah Jum’ah kaum Muslimin rahimakumullah,

Boten kathahing ngamal ingkang dipunkersakaken dening Allah Ta’ala, hananging ingkang dipunkersakaken Allah Ta’ala punika ngamal punika leres punapa klèntu. Wonten 2 (kalih) syarat dipuntampinipun ngamal, inggih punika ikhlas lan leres (mutaba’ah). Ikhlas tegesipun ngamal kanggé Allah Ta’ala, lajeng ingkang kanti bener tegesipun cocok kaliyan sunnahipun Rasulullah saw. Awit saking punika, sumangga kita ngamal kanti sahé lan leres. Kanti cara sinau agami supados mangertosi syari’at agami ingkang dipunkersakaken dening Allah SwT.

Sedhèrèk kawula ingkang tansah winengku karaharjan, boten sadaya penghuni Neraka punika tiyang-tiyang ingkang selaminipun wonten ing ngalam donya remenipun tumindak maksiat, kecandun narkoba, korupsi, tumindak zina, lan sapanunggalanipun. Kasunyatanipun penghuni Nerka punika wonten ingkang sregeb ngibadah, sregeb ngamal, malah kapara ngantos kesayahan anggènipun ngamal,  hananging anggènipun ngamal lan ngibadah punika kalebet ngamal ingkang klèntu lan sasar.

Kita sadaya sampun hangadhahi modal iman, kantun saatipun kita budi daya amrih ngamal kita dipuntampi Allah Ta’ala. Budi daya supados ngamal ingkang dipuntindakaken punika kalebet ngamal ingkang leres, Leres jumbuh kaliyan criteria ingkang sampun dipun-garisaken dening syari’at.

Mugi-mugi sadaya ngamal ngibadah kita dipuntampi dénéng Allah Ta’ala, lan kita dipun tebihaken saking ngamal-ngamal ingkang mupra.  Amin Yaa Rabbal ‘Alamin.

أَقُوْلُ قَوْلِيْ هَذَا وَأَسْتَغْفِرُ اللهَ الْعَظِيْمَ, لِيْ وَلَكُمْ وَلِسَائِرِ الْمُسْلِمِيْنَ وَالْمُسْلِمَاتِ مِنْ كُلِّ ذَنْبٍ فَاسْتَغْفِرُوْهُ, إِنَّهُ هُوَ الْغَفُوْرُ الرَّحِيْمُ.

-=(hms, 050716, 07.15)=-